terug naar index Thailand

Zondag 20 mei 2007 – dag 7

We vertrekken rond 9:00 uur naar Mea Chan, ca. 3 kwartier verder rijden, waar we overstappen in 3 pickup wagens voor een bezoek aan enkele dorpen van de bergvolkeren.

Tijdens deze rit gaan we eerst een steenfabriekje bekijken, waar men ook op zondag bakstenen maakt. Het is een familie-bedrijfje en zodoende werkt men 7 dagen per week.

We gaan allereerst een Akha-dorp bezoeken. We worden hier gelijk begroet door de kinderen.  Ze zijn tegenwoordig gewend aan toeristen en weten ook dat men schriften, pennen, potloden en ook de hotelzeepjes worden uitgedeeld.

De Akha zijn hoogstwaarschijnlijk het armste en meest teruggetrokken inheemse bergvolk van Thailand, maar zijn ook een van de meest bezochte.

De hoofddeksels van de vrouwen bestaat uit zilveren schijfjes en bolletjes, oude munten en kralen van anderen stammen.
Deze hoofddeksels worden ook gedragen tijdens de werkzaamheden op de akkers.

Hierna rijden we verder de berg op en gaan een Mien-dorp bezoeken.

De meeste  bewoners komen waarschijnlijk uit Laos.
Veel bewoners staan achter hun marktkraam en proberen allerlei tasjes, sjaaltjes en kussentjes te verkopen, hierop staat bijna altijd een olifant op afgebeeld.

Tijdens de terugtocht naar de bus gaan we nog even een ananasplantage bekijken.

Daarna rijden we verder naar de meest noordelijke plaats van Thailand: Mae Sai, een grensplaats met Birma of tegenwoordig Myramar.

Hierna weer een half uurtje rijden voor een lunchstop op wederom een prachtige locatie in Yoong Khao.
Na ’n lekker lunch moeten we nog ongeveer 10 minuten rijden en komen aan bij het drielandenpunt – de Gouden Driehoek.

Hier gaan we aan boord van een longtailboot en maken een , eerst richting Birma, daarna Laos waar we bij Done Kao aan land gaan.
De grens bestaat uit de Sorplok rivier en de Mekong rivier.

Volgens Joe kunnen we hier een stempel van Laos in ons paspoort krijgen, maar hiervoor moeten we eerst briefjes kopen voor 20 Baht en daarna in een winkel het paspoort laten stempelen en dit mag alleen op de laatste pagina.

We krijgen hier ongeveer een half uur om te shoppen, want de prijzen zijn hier ontzettend laag.
Een Lacoste polo mag niet meer kosten dan 150 baht en sommigen hebben dan ook hun garderobe weer uitgebreid met polo’s en t-shirts.

Je kunt hier ook whisky met een slang in de fles proeven en kopen. Verschillende hebben dit geproefd maar vonden de whisky niet lekker.

 

Terugvarend zien we visserswoningen aan de oever.
Deze worden door de vissers bewoond, terwijl ze eigenlijk in het binnenland wonen.
Ze werken hier dan ook constant door en hebben ook erg veel last van muggen.
Het is een hard bestaan.

Wanneer we weer aan land komen bij Sop Ruak – het hart van de Gouden Driehoek – komen er gelijk kinderen in klederdracht aanzetten en zeggen dat men voor 10 Baht een foto mag nemen van hen.

Ook is ook een groot ijzeren schip met daarop een gouden zittende Boeddha.
Maar ook een lachende Boeddha. Hier kan men van boven af geld in een offerblok gooien en dit gaat via een rail en komt dan via de navel terecht in de buik van de Boeddha. Dit lijkt net een kermis attractie.

Het hotel in Chiang Saen was eenvoudig, maar de BBQ was uitstekend.

Maandag 21 mei 2007 – dag 8

We vertrekken om 07:00 uur vanuit Chiang Saen en gaan naar Chiang Mai. Rond 08:30 uur brengen we een bezoek aan het witte tempelcomplex Wat Rong Khun in Chiang Rai.

De bouw van deze tempel is begonnen in 1998 en wordt bekostigd door Chalermchai Kohsitphiphat, een kunstenaar verbonden aan de Silpakorn Universiteit in Bangkok.

De tempel wordt gebouwd met witte en lichtgekleurde materialen en versierd met kleine stukjes glas en spiegeltjes, wat het gebouw een kristalachtige indruk geeft.

Wanneer wij hier aankomen is een hele ploeg bezig het grasveld te ontdoen van onkruid en dat gebeurt met de hand – heel voorzichtig.

Wanneer je bij de brug naar de tempel staat zie je ineens handen uit de grond komen, dit moet de hel voorstellen – heel apart.

In de tempel wordt nog volop gewerkt aan allerlei muurschilderingen.
Het zal nog zeker jaren duren voordat het hele complex klaar zal zijn.
Weer verder de bus in en we maken even een kleine stop bij een rijstplantage, waar men de rijst met de hand aan het snijden is.

Rond 10:00 uur hebben we een koffiestop bij het Charin garden Resort, een prachtige locatie, waar men lekker koffie heeft met allerlei soorten gebak.

Omdat het vandaag maandag is, lopen veel Thaise mensen met een gele polo aan met daarop het wapen van Thailand of het Thaise koningshuis. Het koningshuis in Thailand staat zeer hoog in aanzien bij de bevolking en je komt dan ook bijna op elke straathoek of  gebouw een bord tegen met daarop een foto van de koning en/of koningin.

Rond 12:00 uur hebben we een heerlijke lunch in Chiang Mai met kip in bananenblad – wokgerechten – nasi – bami – gebakken banaan.

Deze namiddag krijgen wij een tour langs diverse kunstnijverheidszaken, te beginnen bij een goudwinkel, waar allereerst een videofilm wordt vertoond alvorens we onder begeleiding van een jongedame de werkplaats van het slijpen en polijsten binnen mogen. Hierna mogen we de enorme winkel in en zien allerlei mooie sieraden met edelstenen in allerlei kleuren. Voor sommige is het moeilijk om een keuze te maken, maar we hebben de tijd want wanneer men klaar is dan kan je in de bar plaatsnemen en de drank is gratis.

Hierna gaan we naar een fabriek / winkel met allerlei voorwerpen met zwarte lak. We krijgen allereerst een uitleg over de productiewijze. Het basis product bestaat uit dunne bamboestroken en wordt daarna voorzien van 7 laklagen voordat het voorwerp beschilderd wordt of beplakt met schilfers van eierschalen.
Op een lokale markt koopt je meestal producten met 2 laklagen en zijn dus ook sneller beschadigd, alleen dit verschil zullen wij nooit zien.

Het volgende bezoek is bij een parasolfabriek.
Hier wordt ook eerst uitgelegd hoe een parasol wordt gemaakt.
Het valt wel op dat dit werk door bijna alleen vrouwen wordt gedaan.

Er zijn hele kleine parasols, maar ook grote van zeker 2-3 meter.
Je kunt hier ook voor ongeveer 50 Baht een vlinder of bloem op je t-shirt of broek laten schilderen. Verschillende laten een t-shirt voor de kleinkinderen beschilderen of een waaier, ter herinnering aan Thailand.

Als laatste gaan we een zijdefabriek bezoeken en krijgen een rondleiding in de weverij alvorens we de winkel gaan bezoeken.
 
Rond 17:30 uur komen aan in het Chiang Mai Grand View hotel, waar we de komende 4 dagen zullen verblijven.

Wij hebben vanavond een vrije avond want bijna iedereen heeft een optionele excursie namelijk met de tuk tuk naar een khantoke diner met dansvoorstelling.
Na het douchen gaan we lopend naar de shoppingmall, blijkt dat het toch ongeveer 20 – 30 minuten lopen is, en gaan op zoek naar een klein koffertje dat we mee kunnen nemen tijdens de treinreis naar Bangkok.

Nadat we zijn geslaagd moeten we op zoek naar een restaurant en net buiten de shoppingmall komen Karin – Ronald en Selina – Mario tegen en zij moeten ook nog iets eten. Zodoende gaan we met z’n zessen verder en komen terecht bij een zeer exclusief Italiaans restaurant. Nadat we de menukaart hebben gezien gaan we toch maar ergens anders kijken want dit is voor Thaise begrippen en ook voor de onze toch wel erg duur. Dus we stappen op en gaan op zoek naar iets anders.

Teruglopend richting hotel komen we een leuke bar / restaurant tegen en gaan hier zitten, bestellen wat te drinken. Nadat we onze drankjes hebben gehad ziet Karin opeens een rat lopen dus we houden het maar bij een drankje en het eten zien we wel. Omdat ik whisky Cola bestel krijg ik gelijk een zakflacon Whisky, dat schijnt hier ’n gewoonte te zijn. Na veel gepraat en gelachen te hebben gaan we rond 10:30 uur terug naar het hotel en blijven daar nog lekker buiten op het terras zitten en gaan tegen twaalven naar onze kamer.

Dinsdag 22 mei 2007 – dag 9

Vandaag vertrekken we rond 06:30 uur en de hele dag is volgepland en zal op video / DVD worden opgenomen door iemand, die door Joe is ingehuurd.

We gaan allereerst een bezoek brengen aan monniken om een offer te brengen. Op deze weg zie je steeds een rijtje van 4 à 5 monniken lopen, veelal kinderen van 12 tot 20 jaar. Ze hebben allemaal een ketel bij zich en de bevolking en ook toeristen geven ze voedsel. Monniken mogen slechts 2x per dag eten: een keer bij zonsopgang en nogmaals vlak voor het middaguur en alleen dat voedsel dat hen door anderen wordt aangeboden. Na ontvangst wordt er een dankgebed gesproken.

Joe heeft voor iedereen een bord met voedsel gekocht en dat mogen wij aan deze monniken geven. Op zo’n bord ligt o.a. fruit – water – rijst – soep en ’n reep, dus niet erg veel en ook niet erg lekker (denken we).

We gaan nu verder naar het olifantenkamp. Daar aangekomen nemen we alvast afscheid van onze chauffeur en busboy. Kees neemt het woord en bedankt beiden voor de goede zorgen en geeft beiden een envelop. Iedereen geeft ze ’n hand en bedankt ze nogmaals want vanavond bij terugkomst in ons hotel rijdt de bus terug naar Bangkok.

Wanneer we naar de olifanten lopen komen er gelijk 3 mannen met hun olifanten en de fotosessie kan beginnen. De olifanten moeten gaan zitten zodat men op een poot kan gaan zitten. Wanneer je zo op die poot zit dan voel je de olifant wel steeds blazen.
Anderen gaan weer op de slurf zitten en worden omhoog gebracht.
Een enkeling mag echt op de rug van de olifant gaan zitten.

De olifantentocht gaat beginnen en we moeten naar een plateau alvorens we in het stoeltje op de rug van de olifant kunnen gaan zitten.
Het is wel erg wennen want we worden steeds op en neer geschud en glijden toch ook regelmatig naar beneden, maar goed dat er een beugel zit zodat je er niet afglijdt en ook een houvast.

Foto’s maken lukt niet, maar onze begeleider vraagt of hij van ons foto’s moet maken en dat willen we wel.

De olifant krijgt regelmatig een banaan of suikerriet van ons en onderweg kopen we nog een tros bananen en bundel suikerriet. Dat weten ze want regelmatig gaat de olifant even stil staan voor wat lekkers en loopt dan weer verder.

Het is een prachtige jungletocht van ruim 1 uur, waarbij ook 2x een rivier wordt overgestoken.
Wanneer we de rivier voor de tweede keer zijn overgestoken stappen we over op een ossenkar en lopen in een half uur terug via een prachtig landschap met laaghangende bewolking.

We zijn toch wel blij dat we zo vroeg zijn gegaan want nu is de temperatuur nog aangenaam en anders kan het wel erg heet worden.

Regelmatig zien we de cameraman langs de kant staan en worden toch wel benieuwd naar de opname.
Bij terugkomst in het olifantenkamp krijgen de olifanten een welverdiende douche en wasbeurt in de rivier.Ze worden goed geschrobd en de douche verzorgen ze zelf.

Hierna wordt er een show opgevoerd door de olifanten, te beginnen met allerlei kunstjes, daarna volgt een partijtje voetbal en basketbal. Muziek maken kunnen ze ook door een harmonica bij de slurf te nemen en flink hard te blazen.

Met verbazing hebben we de olifanten een schilderij zien maken, zoals een bos bloemen of een zeer lijkend zelfportret. Toch knap wat men deze olifanten kan leren.

Na de koffiepauze gaan we op een bamboevlot en varen ruim ’n uur over de rivier stroomafwaarts door weer een prachtige omgeving.
De bemanning van het vlot is ook gezellig en ze maken voortdurend grapjes door hard met de stokken op het water te slaan en te roepen dat ze een krokodil hebben verjaagd of een piranya hebben gezien.
Na een zeer drukke ochtend gaan we met de bus verder om de lunchen bij de Lisu stam en rond 15:00 uur zijn we terug in het hotel.

Maar om 16:00 uur moeten we weer klaar staan want we krijgen een Thaise massage met olie. Bij binnenkomst worden de mannen en vrouwen gescheiden. De vrouwen krijgen een soort kimono aan en liggen allemaal op een rij. De massage duurt ruim 1 uur en hierna moeten we ongeveer 10 minuten naar de sauna en dan onder de douche – alleen ik heb koud water, dat is iets minder.
Het is een heerlijk ontspannende massage geweest en het is een opfrisser voor de huid want dit zie je zeker nog 2 tot 3 weken.

Bij terugkomst in het hotel ligt de bestelde DVD klaar voor 800 Baht.
Gelukkig dat Stefan een DVD-speler bij zich heeft en gelijk kijkt of de DVD goed in orde is, want dit is niet het geval, hij hapert, loopt vast.
Joe regelt gelijk dat wij de volgende dag een DVD krijgen die wel in orde is.

Nadat we weer in het hotel een goede warme douche hebben genomen, gaan we met het hele reisgezelschap in 2 taxibusjes naar de avondmarkt.

Maar eerst krijgen we van Joe allemaal nog een beschilderde waaier uit de parasolfabriek ter herinnering aan deze rondreis. Ieder een andere kleur en tekening. Een kleine attentie, die erg op prijs wordt gesteld door iedereen.

Wanneer we aankomen op de avondmarkt gaan we eerst in een Duits restaurant, het German Hofbräuhaus, waar de Thaise serveersters in Duitse klederdracht lopen. We bestellen een lekker zigeunerschnitzel en een cordon blue, het smaakt heerlijk na bijna twee weken rijst.

Hierna gaan we met Rieky en Willem over de avondmarkt, zij kopen ’n Prada tas voor 550 baht – ongeveer 11 euro - voor hun dochter en een ‘echte’ Rolex voor 800 baht voor hun schoonzoon.
Joe heeft ons het advies gegeven om op een markt niet meer dan 50% van de gevraagde prijs te betalen, in een winkel is het bijna niet mogelijk om af te bieden. Een leuke sport maar je moet het wel kunnen, maar al doende leert men.

Rond 22:30 uur stappen we weer in 2 taxibusjes en terug naar het hotel. In een taxibusje kunnen ongeveer 10-12 personen en het ritje kost 150 baht.

Woensdag 23 mei 2007 – dag 10

Om 08:00 uur staan achter het hotel 12 fietsen klaar, voor iedereen die de optionele fietstocht hebben geboekt – een fietstocht van 30 km in de omgeving van Chiang Mai.

We moeten wel allemaal een helm op van onze begeleidster Miaow (Ms. Sumitra Buakaew) en haar helpster. Deze fietstocht gaat via het bureau Click and Travel, opgezet door een Belg.We fietsen door de stad, over ‘snel’ wegen en achteraf straatjes. Allereerst gaan we het Tribal Museum bekijken.
Dit museum geeft een indruk over het leven van de bergvolkeren.

 

Verderop brengen we een bezoek aan een stel ‘vrienden’ van Miaow – een vijver met meervallen.
Bij een stalletje langs de weg krijgen we heerlijke ijskoffie en daarna weer verder.

Daarna stoppen we bij een eenvoudig crematorium, waar we enige uitleg krijgen.

Rond 11:30 uur komen we aan bij een prachtig meer met allemaal rieten hutjesop het water, een plaats waar de Thai zelf gaat picknicken in het weekend.
Allereerst krijgen we bananencake en zoute koekjes, daarna krijgen we een goede lunch voorgeschoteld.

Hierna rijden we weer terug via een geheel andere weg en komen rond 13:00 uur terug bij hotel – bezweet maar wel voldaan.
Dit was een prachtige tocht, dankzij Miaow.

We hebben voor de eerste keer een vrije middag, maar omdat we toch behoorlijk moe zijn, doen we het lekker rustig aan. Na een lekkere douche even uitrusten op bed en binnen de kortste keren slapen we allebei.

’s Avonds gaan we met de razendsnelle tuk tuk naar de avondmarkt en hebben besloten om wederom bij het Duitse restaurant te gaan eten. Hier aangekomen blijkt dat de keuken verbouwd wordt we worden gratis naar een ander restaurant gebracht van dezelfde eigenaar: het Palm Beer garden & Steak House.
Daar aangekomen zien we dat Stefan en Nicole net gearriveerd zijn en gaan lekker met z’n vieren aan een tafel zitten – net zo gezellig. Vandaag hebben we overheerlijke biefstuk op maar kleine porties kennen ze hier niet.

Daarna over de avondmarkt op zoek naar tekenaars om eventueel een tekening voor een kennis mee te nemen, maar het is niet makkelijk om voor een ander iets uit te zoeken. De tekenaars werken hoofdzakelijk met houtskool. Rond 23:00 uur weer terug naar het hotel met een taxibus maar dan met Karin en Ronald.

Donderdag 24 mei 2007 – dag 11

Om 08:00 uur vertrekken we met 2 hotelbusjes naar de Longnecks. 

Maar eerst brengen we nog een bezoek aan een lagere school, waar de kinderen net allemaal in het gelid staan voor de ochtendceremonie: het zingen van het volkslied – het hijsen van de vlag en daarna wordt er een bedankwoordje gesproken, speciaal aan onze groep omdat we schriften – pennen en zeepjes hebben meegebracht. Hier op school heerst nog discipline.

Verder rijden naar een nieuw opgezet kamp waar beneden de ‘langoor’ stam woont en boven op de heuvel de Longnecks.

Dit is speciaal voor de toeristen opgezet zodat deze hier naar toe gaan en de echte dorpen zodoende met rust gelaten worden. De bewoners weten dan ook dat iedereen een foto van hen wilt nemen en ze gaan daarvoor toch even recht zitten. Het is en blijft toch ‘aapjes’ kijken maar iedere toerist laat er toch weer geld achter en het echte dorp behoudt zijn rust.

We lopen eerst naar boven – naar de Longnecks. De meisjes, die geboren worden met volle maan krijgen de koperen ringen om hun nek. Dit gebeurt vanaf 5-jarige leeftijd tot 25 jaar, elk jaar komt er een ring bij.
Het is niet zo dat de nek wordt opgerekt maar de schouders worden naar beneden gedrukt, dus het is niet zo dat wanneer de ringen worden verwijderd de nek van deze meisjes omvalt.
Het is een behoorlijk gewicht – we denken ongeveer 4 kilo – wat deze meisjes moeten dragen. De benen, net onder de knieën, krijgen ook een 5-tal ringen.

Alle meisjes in dit dorp zitten achter een weefgetouw en maken sjaaltjes, welke bestemd zijn voor de verkoop.

Nagenoeg iedereen koopt een sjaaltje en niemand heeft geprobeerd de prijs af te dingen want hier wordt een goed doel gesteund.

Na de nodige foto-shoots gaan we naar de ‘langoren’ stam.
Hier zien we geen kinderen alleen vrouwen met ijzeren staafjes in hun oren en rokende mannen.

De vrouwen zijn hier ook bezig met hun weefgetouwen.

Verder is er een oud vrouwtje bezig met het schoonmaken van kleine slakjes. Ze heeft erg veel plezier in haar werk en laat dan ook lachend een mond vol zwarte tanden zien.

Hierna verder naar een orchideeënkwekerij met vlindertuin.
Allereerst krijgen we uitleg voor het kweken van de orchideeën, daarna even rondlopen langs alle prachtige orchideeën in allerlei kleuren.
Het is erg benauwd en vochtig want de planten zijn zojuist besproeid.

De vlindertuin stelt niet veel voor, er zijn een paar kleine vlinders, maar verder niets.

 

Na het lunchbuffet gaan we door naar een kamp van waterbuffels. Nadat we even rondgelopen hebben komen de waterbuffels met hun berijders. We krijgen te horen dat er 3 soorten waterbuffels zijn.

Men laat zien dat de waterbuffel wordt gebruikt in een tredmolen voor het persen van suikerriet, maar ook voor het ‘ploegen’ van de rijstvelden.
Tevens laat men ons zien hoe de verbouw van de rijstplanten gaat tot aan het oogsten en malen toe.

Hierna terug naar het hotel omdat we onze koffers moeten gaan inpakken omdat de koffers morgen al om      14:00 uur worden opgehaald. Deze gaan nl met een bus naar Bangkok, zodat we deze niet mee hoeven te sjouwen bij de treinreis.

Vanochtend hebben we de treinkaartjes gekregen en bijna iedereen zit bij elkaar, alleen Ronald en Karin niet, zij zouden ook gescheiden moeten slapen, maar Joe heeft weer zijn uiterste best gedaan en toch voor elkaar gekregen dat ze nu toch bij elkaar kunnen slapen.

Om 15:30 uur staat er weer een grote touringcar klaar bij het hotel om ons naar een van de belangrijkste tempels van Thailand te brengen. Op verzoek van Joe hebben we allemaal weer gepaste kleding – lange broek en schouders bedekt.

We rijden via een zeer bochtige en steile weg naar Wat Doi Suthep. Deze tempel uit de 14e eeuw is te bereiken via de Naga trap met zijn 304 traptreden of met de kabelbaan.  De zijkanten van de trap wordt gevormd door 2 slangen. Boven aangekomen hebben we een prachtig uitzicht over Chiang Mai.
Een tempel bekend van de witte olifant, welke bepaald heeft door 3x te trompetteren waar de tempel moest komen.

Hier zie je ook rijen met tempelklokken. Oorspronkelijk werden deze miniatuurklokken gebruikt om op te roepen voor het gebed, maar tegenwoordig wordt er door toeristen getingeld, omdat dit geluk brengt, je moet dan wel alle klokken 3 keer laten klinken.

Onvoorstelbaar hoeveel goud is er steeds gebruikt is voor de tempels, het schittert zo erg dat het af en toe zeer doet aan je ogen.

Er hangen ook allemaal kleine belletjes met een boodschap of een bedankje.
Ook staat hier een smaragd groene Boeddha.
We hebben hier ook een CD gekocht met traditionele muziek voor onze
diavoorstelling

Vrijdag 25 mei 2007 – dag 12

Vandaag hebben we een rustige laatste dag want we gaan om 16:45 uur met de slaaptrein van Chiang Mai naar Bangkok.
De grote koffers worden om 14:00 uur opgehaald en deze gaan met een touringcar naar Bangkok, zodat we alleen maar handbagage hoeven mee te nemen.

Het wachten duurt lang want niemand heeft nog zin om ergens naar toe gaan  en buiten is het erg benauwd.

Om 15:00 uur komt de bus en brengt ons naar het station, waar we om 16:00 uur instappen.
We krijgen van Joe allemaal een goed verzorgd lunchpakket met 6 goed belegde boterhammen, banaan, mandarijn, yoghurt, cake en ‘n kippenpoot, zodat we rond zessen iets kunnen eten.

Het blijkt dat alle plaatsen in de trein  bezet zijn. In onze coupé is ook een Franse groep. We hebben een coupé met airco, waar we in eerste instantie wel blij mee zijn maar hij staat zo verkeerd afgesteld dat degene, die in het bovenbed slaapt zich goed moet aankleden want hij blaast constant en dat is ’s nachts toch behoorlijk koud.

Er lopen wel constant conducteurs langs in alle soorten en maten en allemaal strak in het pak.

Rond 20:00 uur gaan de eerste bedden naar beneden, maar we hebben nog geen zin en blijven nog even zitten en zijn zodoende als laatste aan de beurt, dat is rond 21:30 uur en om 22:00 uur wordt verwacht dat iedereen in bed ligt. In het onderste bed is het goed slapen – in het bovenste is het erg koud.

Zaterdag 26 mei 2007 – dag 13

De treinreis is goed verlopen en we worden rond 05:30 uur wakker gemaakt. De bedden worden gelijk weer omgetoverd tot banken en alles is zeer snel opgeruimd. Binnen de kortste keren is er weer volop bedrijvigheid in de trein.

Bij aankomst in Bangkok worden we opgewacht door onze bus en zijn rond 07:30 uur weer in Hotel Amari Atrium voor het ontbijt.

In het hotel kunnen we gebruik maken van een wisselkamer. Dit is voor degene, die gelijk teruggaan naar Amsterdam.

De anderen vertrekken met de bus of vliegen verder naar een andere bestemming voor een verlenging aan het strand.
We nemen dus van iedereen afscheid.

Nadat we het gebruik van de wisselkamer hebben bepaald, gaan we met een taxi naar het tempelcomplex Wat Pho, dit is de grootste en  oudste tempel van Bangkok. Wanneer we dit tempelcomplex binnenkomen zien we dat veel gebouwen in de steigers staan voor restauratie. Er is dus niet erg veel te zien. Het is wel behoorlijk heet 40° (en benauwd) op dit tijdstip dus we lopen behoorlijk te zweten.

Dit is een liggende gouden Boeddha van 46 meter lang en 15 meter hoog, de voetzolen zijn ingelegd met paarlemoer, 108 lakshanna’s, die worden gezien als gelukbrengende kenmerken van de ware Boeddha.

Elke in / uitgang wordt bewaakt door Chinese wachters.

We hebben het geheel dus vrij snel gezien en lopen verder richting koninklijk paleis, maar hier kunnen niet naar binnen vanwege een ceremonie. Een suppoost bij het paleis laat ons een route door Bangkok zien, die we in de tussentijd kunnen doen met een tuk tuk, en wel voor 80 Baht We zullen dan langs diverse Boeddha’s rijden en de tuk tuk zal blijven wachten. Pas betalen nadat de hele route is afgewerkt.

We beginnen met een staande Boeddha en daarna krijgen we diverse stops bij o.a. een juwelier, een kleermaker en daarna weer een Chinese juwelier, dit zodat de chauffeur brandstofbonnen krijgt van iedereen, die hij naar de winkels brengt, ook als koop je niets.  Achteraf is het allemaal meegevallen maar ik vond het toch maar niks.

Rond 15:00 uur zijn we terug in het hotel en kunnen een welverdiende douche nemen en daarna is het wachten totdat we rond 22:30 uur worden opgehaald om naar het vliegveld te worden gebracht.

Zondag 27 mei 2007 – dag 14

Aangekomen op het vliegveld van Bangkok is het een drukte van jewelste. De rij voor China Airlines – vlucht CI65 is enorm – dus wachten maar.

Yvonne heeft geen geduld en uiteindelijk lukt het haar om ons als groep te laten inchecken , dit duurt behoorlijk lang en achteraf blijkt dat we beter ieder afzonderlijk hadden kunnen inchecken.

Alle plaatsen in het vliegtuig zijn bezet maar omdat we toch behoorlijk moe zijn van deze hele rondreis doen we vrij snel onze ogen dicht en kunnen toch behoorlijk goed slapen.

Na een 11-uur durende vlucht met ook weer veel turbulentie zijn we weer veilig en wel aangekomen op Schiphol.
Nadat de koffers zijn gepakt gaan we met de bus naar het parkeerterrein P3 van lang parkeren en pakken de auto en rijden naar huis.

Het is een prachtige – zeer afwisselende vakantie geweest – we hebben enorm veel gezien – een fantastisch reisgezelschap – zeer vriendelijke bevolking – een zeer hulpvaardige en gezellige reisleider.

Een rondreis, die we iedereen kunnen aanraden.
Waarschijnlijk zullen we Thailand nog zeker een keer bezoeken.

 

terug naar index Thailand